Het verhaal van Evi

'Na een lange zware bevalling leek het de eerste week aanvankelijk goed te gaan met onze kleine meid. Maar na een week begon Evi steeds vaker en heftiger te huilen en was dan ontroostbaar. Wat we ook deden, troosten, wiegen, voeden etc., niets leek te helpen. Ze huilde vaak van de ene voeding tot de volgende. Ze was soms zo overstuur dat ze rood aanliep en het leek alsof ze stopte met adem halen. Evi had duidelijk pijn. Als ze niet huilde had ze een bedrukte frons op haar gezichtje, ze zag er niet gelukkig uit. Dit was hartverscheurend. Er was iets met haar aan de hand, maar wat?'
We gingen naar de huisarts en zijn ook meerdere keren op de huisartsenpost geweest maar die kwamen niet verder dan: 'waarschijnlijk buikkrampen'. Daarna bij de osteopaat maar die kon ook niets bijzonders vinden. Toen Evi een maand oud was is ze zelfs nog een weekje ter observatie opgenomen geweest in het ziekenhuis. Maar daar kwam ook niet veel bijzonders uit. We moesten Evi proberen te laten liggen als ze huilde zodat we meer ritme zouden krijgen. Dat druiste tegen ons gevoel in. Als je kind zo hartverscheurend huilt laat je het niet liggen. De oorzaak moest aangepakt worden! Uiteindelijk zijn we er zelf achter gekomen dat Evi verborgen reflux had en daar kreeg ze toen medicijnen voor. Toch was hiermee nog niet alles opgelost. De ergste pijn en huilbuien waren over maar Evi bleef onrustig. Daarnaast had Evi last van rode vlekken in haar gezicht en was de ernstige, verdrietige frons er nog steeds. Mijn moeder liet me de site van Sylvia zien en ik kreeg goede hoop dat Sylvia ons kon helpen. Toen ik belde heeft ze ons ondanks dat haar agenda zo goed als vol zat meteen die dag uitgenodigd om te komen. Ze adviseerde mij iemand mee te nemen omdat er tijdens de therapeutische sessie best veel op je af kan komen. Dus ik nam mijn moeder mee. Het mooie was dat meteen bij binnenkomst Evi helemaal relaxt was, alsof ze voelde dat ze geholpen zou gaan worden. We hadden meteen een heel fijn en vertrouwd gevoel bij Sylvia. Tijdens het intake gesprek nam ze echt de tijd en luisterde aandachtig. Er was ruimte om vragen te stellen. Na het intake gesprek kwamen we tijdens een kinesiologische sessie al heel heel veel te weten over wat er nu met Evi aan de hand was. Evi had een een geboortetrauma opgelopen omdat ze het heel erg benauwd heeft gehad tijdens de bevalling, ze heeft voor haar leven gevreesd. Na de geboorte was zo versuft, dat ze het eerste uur (dat zo belangrijk is voor de binding) gemist, waardoor ze in feite nog steeds op zoek was naar mij, haar moeder. De rode uitslag bleek stress uitslag te zijn. Zelfs de oorzaak van de reflux kwam aan het licht! Dit spanning veroorzaakt te worden. In haar bekken hield ze zoveel spanning vast dat er een opwaartse kracht in haar lijfje ontstond. En als kers op de slagroomtaart bleek Evi ook nog een voedsel intolerantie te hebben voor tarwe en lactose. Hierna volgde de babytherapie met geboortesimulatie. Vooraf werd goed uitgelegd wat er ging gebeuren en wat we konden verwachten. Dit vond ik fijn om te weten. Wat er toen gebeurde was buitengewoon bijzonder! Het was zo mooi om te zien hoe Sylvia contact maakte met Evi en hoe vervolgens de geboortesimulatie zich afspeelde. Na de sessie viel Evi als een blok in slaap en bij thuiskomst gaf ze me een grote lach alsof ze wilde zeggen; nu weet je wat er met me aan de hand is! Meteen na de behandeling zagen we een ander kind. Ze was rustiger en meer tevreden! Hierna volgden nog twee behandelingen en daarna was het helemaal goed. Evi was veranderd in een blije tevreden baby. Evi is gehoord, gezien en geholpen door Sylvia. We zijn heel erg blij dat Sylvia op ons pad is gekomen! Het is een enthousiaste vrouw met veel kennis en passie voor het vak.
Een aanrader dus! Bianca, moeder van Evi