Het verhaal van Juliette

Juliette kwam ter wereld na een lange bevalling, waarbij zij uiteindelijk geholpen moest worden door middel van een vacuumpomp.

In eerste instantie leek ze een tevreden meisje, wat goed uit de borst dronk en sliep. 

Al snel werd duidelijk dat overdag slapen alleen ging wanneer ze tegen papa of mama aan lag, of werd gedragen in een draagdoek. 

’s Avonds sliep ze pas laat in, maar wel altijd met het licht aan.

Daarnaast had ze veel last van krampjes en spugen. Ook ontwikkelde ze eczeem wat zich steeds verder uitbreidde. 

Stilzitten of liggen was er niet bij. Tijdens een autorit moest vaak de auto na twintig minuten aan de kant worden gezet om een hysterische Juliette in onze armen te kalmeren. Wandelen met de wagen resulteerde vaak in een baby dragen op één arm, en de lege wagen voortbewegen met de ander. 

Na een bezoek aan de osteopaat werd ons verteld dat door de vacuum extractie er veel druk was komen te staan op het middenrif van Juliette, wat zorgde voor de vele kramp en het spugen. Na een aantal behandelingen verbeterde dit inderdaad. 

Wat niet verbeterde was het niet stil willen zitten of liggen. De hele dag waren we bezig met het in beweging houden van ons dochtertje, wat resulteerde in rugpijnen en zere knieën bij papa en mama. Om nog maar te zwijgen over de steeds hoger wordende drempel om de deur uit te gaan, omdat dit vrijwel altijd leidde tot een hysterisch kindje.

Nadat vrienden van ons een zeer positieve ervaring hadden gehad met Sylvia, hebben wij ook een afspraak gemaakt toen Juliette rond de 6 maanden was.

Wat volgde was een zeer intense, maar oh zo bijzondere ervaring. 

Sylvia kon echt contact leggen met Juliette, en kon Juliette haar verhaal laten vertellen.

Het werd duidelijk dat Juliette haar geboorte heeft ervaren als overweldigend. 

Omdat ze haar geboortereis niet zelf had kunnen afmaken, door het ingrijpen, zat hier nog veel verdriet, pijn en angst.

Onder begeleiding van Sylvia mocht Juliette haar geboorte nogmaals ervaren, en haar verhaal aan ons als ouders vertellen. 

De pijn, angst en het verdriet waren overduidelijk te voelen, en het was duidelijk merkbaar op welk punt Juliette haar geboorte niet af had kunnen maken. 

De tweede afspraak liet Sylvia haar de geboorte nogmaals herbeleven, en dit ging zo veel beter. 

Na een zeer intense huilbui, waarbij het leek alsof al het oude zeer werd bevrijd, voelden wij een grote opluchting bij haar.

Er waren slechts twee afspraken nodig, en wij hebben een compleet ander kind mee naar huis mogen nemen. 

De eerste dagen na de afspraken was het duidelijk dat Juliette de ervaringen aan het verwerken was, en hebben we veel met haar gesproken over wat er was gebeurd. 

Sindsdien hebben wij een vrolijk meisje wat we zonder morren mee kunnen nemen in de wandelwagen, wat op schoot boekjes wil lezen, en dat tijdens autoritjes in de spiegel terug lacht. Ook is haar eczeem volledig verdwenen.

Een ongelofelijk verschil, en wij zijn Sylvia dan ook enorm dankbaar!