Het verhaal van Tijs

'Tijs is twee weken te vroeg geboren en heeft de eerste twee weken van zijn leven dan ook slapend door gebracht. Tot hij op “de datum” was en volgens het schema van een gemiddelde baby ging functioneren. Hij was erg onrustig en had altijd een frons op zijn gezichtje. Hij poepte één keer in de twee dagen en had erg last van darmkrampen. Ook andere mensen zeiden tegen ons dat hij eigenlijk altijd onrustig was bij hen op de arm. Tijs is ons tweede kindje en ik weet, je mag kinderen niet met elkaar vergelijken maar na foto's van onze dochter te hebben bekeken van toen, werd ons gevoel bevestigt. Het klopte niet, Tijs zat niet lekker in zijn vel, er is iets met hem. Maar wat?' 'Hij huilde niet, alleen als hij honger had. Hij kon niet doorhuilen. Hij kreunde en steunde wel heel erg en ook zijn slaap woelde hij enorm. Omdat hij zo onrustig was spuugde Tijs ook meer dan gemiddeld terwijl hij wel goed dronk. Na een bezoek aan de website van Sylvia en het gedeelte van babytherapie te hebben gelezen, waren we direct overtuigd. Er werden 10 symptomen genoemd en Tijs had er vijf van. Eén was al genoeg om een afspraak te maken dus we namen contact op en konden twee dagen later al komen. Na één sessie was Tijs al een stuk opgeknapt. Sylvia constateerde dat Tijs o.a last had van reflux. Via kinesiologische testen met mij, de moeder, konden we vragen stellen die anders onbeantwoord bleven. De ene website zegt namelijk WEL de voeding verdikken bij reflux en de andere zegt NIET verdikken. Het hangt natuurlijk ook van het kindje zelf af. Wij gingen met het antwoord aan de slag en, ...het werkte. Sylvia constateerde ook dat Tijs zijn inwendige spildraai tijdens zijn geboorte als een kurkentrekker gemaakt had en dit als traumatisch ervaren heeft. Door omstandigheden heb ik twintig minuten niet mee mogen persen. Tijs wilde dus komen, maar ik hield het tegen, omdat er anders lichamelijk grotere problemen bij mij zouden ontstaan. Tijs werd behandelt met een geboorte simulerende massage. Na de tweede behandeling was Tijs dermate een ander kind dat we het gevoel hadden “waarom zouden we een derde keer gaan?”. Maar waar je aan begint moet je ook afsluiten. De derde keer kon Tijs de opgeslagen spanning, vooral in zijn liesjes, ook loslaten waardoor hij nu soepeler in zijn heupjes is. We hebben echt een heel ander kind. Hij is de vrolijkheid zelve. Hij poept elke dag, dus met de darmen is ook alles in orde. Tijs is nu veertien weken, kirt en lacht, is actief en slaapt heel rustig van 20.00 tot 8.00 uur. Hij kreunt en steunt niet meer. Het is zo'n lekker ding! Hahahaha. We zijn heel blij dat we de stap hebben gezet om naar babytherapie te gaan. Mensen lachen wel eens als we zeggen: ”Tijs was gewoon niet blij”. Maar het is echt zo. Er was iets niet goed, we hebben als ouders naar ons gevoel geluisterd. En zonder gebruik van medicijnen, wat voor ons een voorwaarde was, de oplossing gevonden in babytherapie. Sylvia, nogmaals heel erg bedankt voor al je werk en we zullen je zeker aanbevelen bij anderen!'